WRM begon een bandenleverancier een restaurantgids?
We kennen allemaal de sterren van Michelin. Een bezoekje aan een restaurant met zo’n felbegeerde Michelin ster garandeert je de kwaliteit van het eten op niveau “een engeltje dat over je tong plast”, ook wel bestempeld als “goddelijk”.
De chefs van toprestaurants, die zichzelf liever “Creative Chef” of “Food artist” noemen, hebben een gezamelijke droom: een Michelin ster. Er zijn zelfs verhalen van chefs die zichzelf van het leven hebben beroofd nadat zijn hun ster weer moesten inleveren!
Hoe werkt het dan? Zo’n ster verdienen? Michelin heeft meer dan 1000 reviewers. Dit zijn mensen die ongemerkt een restaurant bezoeken en deze gaan beoordelen. De restaurants weten niet wie het is en wanneer deze reviewers komen. Als zij een vermoeden hebben staat echter het hele restaurant op z’n kop. Er zijn zelfs alarminstallaties in sommige keukens om “redelijk onopgemerkt” te laten weten aan de chefs en personeel dat er eventueel een reviewer in de zaak zit. Alles maar dan ook alles wordt dan tip en top gemaakt (voor zover dat normaal al niet zo was natuurlijk).
Handig. Als je ooit naar een restaurant gaat met een ster, doe vooral heel opvallend alsof je alles in de gaten houdt en smoes een beetje. Het zou namelijk kunnen zijn dat je dan een voorkeursbehandeling krijgt.
Maar WRM is Michelin destijds een restaurantgids begonnen?
Deze gids werd in 1900 voor het eerst uitgegeven in Frankrijk. Michelin, een Frans bedrijf zijnde, wilde het gebruik van auto’s stimuleren. Logisch, want hoe meer de autos’ werden gebruikt in Frankrijk, hoe meer banden er nodig zijn, hoe meer winst zij zouden maken. Deze gids werd ‘De Rode Gids’ genoemd en gaf mensen de mogelijkheid om waar zij ook waren in Frankrijk, een goed aangeschreven restaurant te bezoeken. De sterren bestonden toen ook al! Zij gaven aan hoe veel moeite het restaurant waard was:
1 ster: Een goede plek om je reis te onderbreken. Het is een restaurant wat consistent een goede kwaliteit eten op tafel zet en is een van de beste in zijn categorie!
2 sterren: Dit restaurant is het omrijden waard. Een uitstekende kaart en technisch mooie gerechten in een uitzonderlijke kwaliteit.
3 sterren: Voor dit restaurant hoef je niet eens in de auto te zitten, je pakt hier speciaal je auto voor uit de garage en gaat hier speciaal naar toe. De diners zijn hier extreem goed, al dan niet perfect. De ingrediënten zijn van een ontzettend hoge standaard.
Vanaf 1926 begon Michelin met het uitzenden van reviewers. Zij hielden de kwaliteit van de restaurants in de gaten en rapporteerden dit terug aan Michelin.
Tot de dag van vandaag is de Michelin gids een indicatie voor consumenten of het restaurant wat ze willen bezoeken wel puik genoeg is. Ik weet uit mijn omgeving dat er mensen zijn die vanaf Amsterdam de auto pakken naar Maastricht om daar bij Beluga te gaan eten. Michelin heeft dus hun zin gekregen: Mensen pakken de auto om naar een restaurant te gaan die een ster uit hun gids heeft verdiend. Nu maar hopen dat ze de opgereden banden gaan inwisselen tegen nieuwe Michelinbanden…