Waarom er nog hoop is voor Lucy

Een schuine paardenstaart, vijf potloodstreepjes voor haar romp, armen en benen en natuurlijk de zesde die op haar gezicht is geplakt om haar gemoedstoestand uit te drukken. Dit is Lucy en haar gemoedstoestand is niet best. Afgelopen september barste, naar aanleiding van dit artikel, de ‘Why generation Y yuppies are unhappy’ discussie los met een glanzende hoofdrol voor, je raadt het al, sippe Lucy. Lucy is zo begin twintig, heeft een beeldig figuurtje, komt net uit de collegebanken en lijkt de wereld aan haar voeten te hebben liggen. Waarom is Lucy dan zo sip?

Lucy is sip omdat ze kennelijk is opgevoed met een te hoog verwachtingspatroon wat betreft haar carrière en, nog veel erger, met het idee dat ze speciaal is. ‘Reach for the stars, Lucy!’ riepen haar ouders haar van jongs af aan toe. Het ongeremde optimisme van Lucy’s babyboom-generatie-ouders komt voort uit het feit dat zij zelf zijn opgegroeid in een tijd van ongekende economische groei en mogelijkheden. De realiteit oversteeg hun verwachtingen. Ze hoopten op een bescheiden gezinswoning maar kregen er een grote tuin, schuur en soms zelfs nog een zwembad bij. Maar tijden veranderen en hoe ver Lucy ook reikt, de sterren waar zij haar pijlen op heeft gericht lijken geen centimeter dichterbij te komen. Wat ze Lucy namelijk niet hebben geleerd is dat je eigenlijk heel hard en lang moet werken voordat je die geweldige carrière in de pocket hebt. Dat had Lucy niet verwacht. Nu heeft ze het gevoel dat ze faalt en dat maakt haar ongelukkig.

Duizenden malen is het artikel gelezen, geliked en gedeeld, want Lucy’s real life generatiegenoten in de westerse wereld voelden een zekere verwantschap met deze fictieve twintiger. Door de economische crisis en het hoge werkeloosheidsaantal onder jongeren zien zij hun verwachte blinkende carrière maar niet van de grond komen. Terwijl Lucy en haar volgers nog steeds in zak en as zitten over het feit dat zij hun dromen in de realiteit maar niet tot uiting kunnen brengen, wordt er door sommigen van diezelfde generatiegenoten wel degelijk ook actie ondernomen. De Katalysator is een van deze jonge Nederlandse initiatieven. Vijf enthousiaste (oud)studenten (Jelmer, Max, Marte, Eduard en Maayke*) zitten achter het bestaan van deze club, want zij vinden het nu wel eens tijd dat we echt iets gaan doen met al onze dromen en ideeën!

Het cafégesprek op de juiste plek?
Je zit op een vrijdagavond in je stamkroeg het weekend in te luiden met wat vrienden onder het genot van een biertje. Jullie praten wat over de politiek, de economie en de problemen in de wereld, en dan net voordat de bitterballen op tafel verschijnen gebeurt het. Langzaamaan flikkert dat lampje boven je hoofd op tot een stralende lichtbol. Het idee der ideeën. Het idee waar de wereld al jaren op zit te wachten. Het idee dat te groot is voor jouw hoofd alleen en er gewoonweg uit moet. Je waagt de stap en gooit je idee op de borreltafel. Hoe langer jij op je praatstoel zit hoe meer ook je vrienden de magie van je idee zien afdruipen. ‘Daar moeten we iets mee doen!’ wordt er vol overtuiging geroepen. Dat gevoel houdt stand tot 10 uur de volgende ochtend als je ietwat brak op de bank zit, met nog steeds dat idee knagend in je achterhoofd maar geen benul hoe je daar werkelijk vorm aan zou kunnen geven. Hoe goed het idee ook is om de één of andere reden lukt het niet om over te gaan tot actie, en uiteindelijk raakt het briljante idee in de vergetelheid.

De oprichters van De Katalysator raakten zelf op een punt zo gefrustreerd door het feit dat hun ideeën vrijwel altijd direct na ze te hebben bedacht in de prullenbak verdwenen, dat ze besloten er werk van te maken. Zo ontstond begin dit jaar hun discussiegroep, De Katalysator. De Katalysator is bedoeld om een platform te bieden voor jonge mensen met ideeën. Simpelweg het soort ideeën dat je dus wel eens hebt in een café, op een huisfeest of gewoon tijdens het drinken van een kopje verse muntthee op de bank. Ideeën waar echt wel potentie in zit, maar die je in je eentje alleen niet tot hun volle vermogen kunt laten uitgroeien. Of je nu hebt bedacht hoe het onderwijsstelsel eruit moet komen te zien, of je wilt meteen het hele politieke systeem een twist geven, de oprichters van De Katalysator stellen enkel één eis: het idee moet op een bepaalde manier bijdragen aan een betere wereld.

“Onze generatie is wel toe aan iets nieuws. We zijn wel toe aan verfrissing en progressiviteit. We hebben allemaal het idee dat het wel beter kan, maar geen van ons individueel kan in één keer het nieuwe plan uit zijn hoofd trekken. Dus je hebt een omgeving nodig die dat proces faciliteert, waar mensen met ideeën bij elkaar komen. Hopelijk vind je dan de juiste mix van mensen en levert dat nieuwe oplossingen op.“

Een belangrijk streven van De Katalysator is mensen meer betrokken te laten raken bij de maatschappij, te laten nadenken over de maatschappij en middels frisse inzichten de maatschappij wellicht wel eens van heel nieuwe kleuren te voorzien.

De Katalysator in actie
Heel simpel dus, het draait allemaal om stiekeme dromen en creatieve ideeën om de wereld een beetje vooruit te helpen! Enerzijds is het de bedoeling om via De Katalysator mensen te doen laten inzien dat ze überhaupt dromen en ideeën hebben en dat daar werkelijk iets mee gedaan kan worden; anderzijds kunnen mensen via de discussiegroep samengebracht worden om het idee dat bestaat naar een hoger plan te tillen.

“We gaan proberen om die ideeën te faciliteren zover we dat kunnen. Dus niet zozeer met geld maar meer met energie, advies, een netwerk en een platform. Dat is eigenlijk wat we willen, energie die er bestaat losmaken, ofwel katalyseren.”

Je hebt natuurlijk altijd de denkers en de doeners, het is de kunst om deze twee partijen bij elkaar aan de tafel te krijgen. Dat klinkt heel interessant allemaal, maar hoe ziet dat er nu concreet uit? De kern activiteit van De Katalysator bestaat uit het organiseren van evenementen. Op deze evenementen komen de deelnemers samen, waar zij na een plenaire introductiesessie opsplitsen in groepjes en deelnemen aan een gesprek over een idee of een vraagstuk waar zij zelf het meeste bij voelen. Er ontstaan dus in feite op een natuurlijke wijze verschillende werkgroepjes die allen op hun eigen manier aan de slag gaan met iets wat hen gezamenlijk bezig houdt. Uiteindelijk is het de bedoeling dat er iets concreets uit deze gesprekken voortkomt. Wat wil je met het idee gaan doen? De Katalysator kan deze werkgroepen verder op weg helpen door o.a. het binnenhalen van de juiste kennis uit het bedrijfsleven, de maatschappelijke sector of zelfs de overheid.

The Art of Hosting
De beste ideeën en belangrijkste gesprekken ontstaan vaak niet tijdens het formele deel van vergaderingen, conferenties of congressen maar juist tijdens de koffiepauzes of op de borrels. De oprichters van De Katalysator bogen zich over de vraag hoe je nu evenementen kunt samenstellen waarbij deze beste ideeën en belangrijkste gesprekken al vanaf de eerste minuut naar boven komen borrelen. De uniekheid van De Katalysator ligt hem daarom in het bijzonder in zijn werkvorm. Een werkvorm die ook wel the Art of Hosting wordt genoemd. The Art of Hosting is in de jaren 1990 ontstaan en biedt een alternatief op de standaard vergadervormen.

“We willen loskomen van de klassieke vergadervormen waarbij je allemaal gaat wachten en naar elkaar luistert en een kopje thee drinkt. Is het gesprek voor jou niet meer relevant? Nou, dan ga je lekker weg. Als je mensen boven zichzelf uit wilt laten stijgen, moet je een platform kunnen bieden om ze te laten zijn wie ze zijn, om te kunnen praten, om gekke dingen te kunnen zeggen. En niet van doe nu maar normaal want dan doe je al gek genoeg. Dat komt wel weer als we allemaal naar buiten lopen, maar in die ruimte, op dat moment, moet dat even kunnen.”

Niet langer een velletje papier met agendapunten voor je neus, mensen uit laten spreken of je vinger opsteken om naar de wc te mogen gaan; nee, de gehele groep bepaalt de agenda en tot op zekere hoogte ook de regels. Aan het begin van een evenement weet niemand wat de uitkomst zal zijn, er is geen vast pad dat bewandeld gaat worden. De deelnemers moeten zich daarom comfortabel genoeg voelen om hun ei kwijt te kunnen. Wat vind je nou echt? Los van wat er sociaal wenselijk wordt gevonden, hoe denk je er nu echt over? Om mensen daar eerlijk antwoord op te laten geven moet er een veilige omgeving gecreëerd worden en dat is wat De Katalysator met the Art of Hosting probeert te doen.

Rondom the Art of Hosting is inmiddels een ware community ontstaan die snel in grootte toeneemt. Niet alleen in Nederland ontstaan steeds meer initiatieven die gebruik maken van deze vernieuwende werkvorm, ook in Zweden, Duitsland en Estland wordt hier al enige tijd druk mee geëxperimenteerd.

Toekomstmuziek
Al is De Katalysator nu nog vrij klein in vorm, er staan grootse plannen op de agenda. Zo verwachten de oprichters in de toekomst op reguliere basis grote publiekelijke evenementen te kunnen organiseren. Evenementen waar aan verschillende werktafels aan verschillende ideeën wordt geknutseld. Iedereen die daar behoefte aan heeft zou dan gewoon binnen moeten kunnen lopen en meedoen. Mogelijk ontstaan er uiteindelijk ook stichtingen of bedrijfjes uit deze ideeën die, naarmate de ervaring groeit, op eigen benen gaan staan. Daarnaast hopen zij ook een podium voor succesverhalen te kunnen bieden, waar uiteraard ook the lessons learned besproken worden.

Nederland zou in de toekomst ook nog wel eens te klein kunnen worden voor De Katalysator. Liefst spreidt De katalysator zijn activiteiten verder uit binnen Europa en wellicht zelfs daarbuiten. Goede banden en connecties met belangrijk nationale zowel als internationale partijen staan daarom hoog op het verlanglijstje van de oprichters. Een sterk netwerk, opent deuren en grenzen.

Alhoewel De Katalysator dan wel geen directe reactie is op de economische crisis en/of op de Why generation Y yuppies are unhappy discussie, de oprichters komen met dit initiatief wel op een heel passend en pakkend moment. Dus voor alle Lucy’s en Luciano’s onder ons. Heb je het gevoel dat je wel iets wilt maar niet zo goed weet wat en waar? Of heb je om de vijf minuten een briljant idee maar kom je uiteindelijk nergens aan toe omdat zelf iets neerzetten niet echt jouw ding is? Laat het ons weten en wij brengen je in contact met De Katalysator to work on some magic!

*De oprichters van De Katalysator kennen elkaar via hun activiteiten voor de Landelijke Studenten Vakbond (LSVB). Jelmer doet een Master Biologie, Max is bezig met het afronden van zijn Bachelor Liberal Arts and Sciences, Eduard doet zowel een Master Sociologie als Bestuurskunde en Marte is afgestudeerd in Sociale Geografie. Inmiddels is Maayke (tevens afgestudeerd in Sociale Geografie) er als vijfde teamlid bijgekomen en zijn ze een heel hecht en toegewijd team geworden. Allen zetten een groot deel van hun vrije tijd in om De Katalysator een succes te laten worden.