Waarom heeft iedereen Into The Wild in zijn kast staan?
Into the wild is een film die in elke noemenswaardige dvd-collectie een plek heeft gevonden. Een verrassend groot aantal van mijn vrienden beschouwt de film uit 2007 als hun favoriet. Niet alleen mijn vriendengroep denkt er zo over: Into the Wild werd door de lezers van het NRC Handelsblad gekozen als één van de beste vijftig films aller tijden. De populariteit van de film wordt nog eens versterkt door de soundtrack van Eddie Vedder. De Pearl Jam-frontman heeft met zijn karakteristieke stem een plaat met perfect zweverige avonturiersmuziek vol gezongen. Elk zichzelf respecterend reisprogramma heeft de Into the Wild-nummers wel eens gebruikt als achtergrondmuziek. Het zongebruinde boybandgezicht van Chris Zegers is zodoende niet meer los te zien van een zingende Vedder. Gezien de populariteit van de film is een uitgebreide inhoudelijke introductie overbodig. Voor degenen die op onverklaarbare wijze nog nooit van de film gehoord hebben, hierbij een korte plotbeschrijving: Into the Wild behandelt het waargebeurde verhaal van Chris McCandless. Chris’ leven kreeg na zijn afstuderen een radicale wending. Hij nam de naam Alexander Supertramp aan, gaf al zijn spaargeld weg en brak met zijn familie om vervolgens als zwerver door Amerika te trekken. Het uiteindelijke doel was het nog niet verpeste en onaangetaste Alaska. WRM is dit verhaal zo populair?
De existentiële ontdekkingsreiziger
De thematiek die centraal staat in Into the Wild spreekt tot de verbeelding en is voor velen herkenbaar. Zo toont de film de aantrekkingskracht van een simplistisch, ascetisch leven dichtbij de natuur. Het verhaal impliceert een nauwe band tussen ons geestelijk welzijn en het buitenleven. Harvardbioloog Edward Wilson bedacht een naam voor dit fenomeen: biofilie. Volgens Wilson heeft ons primitieve brein zich gedurende miljoenen jaren zodanig ontwikkeld dat we ons prettig voelen in groene omgevingen, die we associëren met een overdaad aan voedsel. Reislust is echter het thema uit Into the Wild dat ons het meest aanspreekt. Alexander Supertramp is gegrepen door een alles overheersende drang om erop uit te trekken. Zijn vastberadenheid om een zwervend bestaan te leiden heeft ertoe geleid dat Into the Wild een bijna Bijbelse verering geniet onder jongeren die vlak na of tijdens hun studie een jaar erop uittrekken naar een ver werelddeel. Net als deze backpackers wil Supertramp de grenzen van zijn wereldbeeld oprekken. In tegenstellingen tot de Kilroyadepten werkt hij echter geen strak gepland lijstje af met droombestemmingen. Supertramp gaat op reis met heel andere motieven: zijn zwerftocht is eerder een ontsnapping. Als Chris McCandless ervaart hij de maatschappij als vervreemdend. Hij wil het lege materialisme en consumentisme van de westerse maatschappij verlaten om erachter te komen waar zijn leven echt om draait. Met andere woorden: Alexander Supertramp is een existentiële ontdekkingsreiziger pur sang.
Het alternatief
Alexander Supertramp is een ijzersterk en inspirerend non-fictief personage. Into the Wild is een absolute must see voor iedereen die de drang om simpelweg erop uit te trekken begrijpelijk vindt. Het is echter niet de enige uiting van een existentiële vlucht uit het alledaagse leven en gezien de populariteit ervan ook niet de meest originele. Een alternatief kan gevonden worden op eigen bodem. De waarheidsgetrouwe roman Ik, Jan Cremer kan net als Into the Wild beschreven worden als een existentiële ontdekkingsreis. Enfant terrible Jan Cremer vlucht voor de beklemmende jaren vijftig en zwerft de wereld over. Het contrast tussen Supertramp en Cremer kan niet groter zijn. Terwijl de existentiële ontdekkingstocht van Supertramp leidde naar de eenzame en gevaarlijke wildernis van Alaska, zocht Cremer het in de weelderige kunstenaarsgemeenschap van Parijs en Ibiza. Cremer zijn verhaal is lang niet altijd zo indrukwekkend als dat van Supertramp, maar vermakelijk en anders is het wel. Reden genoeg om naast Into the Wild Jan Cremer verplichte kost te laten zijn voor elke wereldreiziger in spe.
Bronnen:
http://www.nrc.nl/breedbeeld/2012/09/06/dit-zijn-ze-dan-de-50-aller-aller-allerbeste-films-ooit/#tldr
http://www.humanistischecanon.nl/existentialisme
Krznaric, R. (2011). De wonderbox. Verrassende geschiedenissen in de levenskunst.