Gave Gezegden: “saved by the bell”

Oké, ik begrijp dat het misschien niet helemaal de bedoeling is. Toch wil ik jullie vandaag graag verblijden met een klein stukje Engelse taalgeschiedenis.  Het feit wil namelijk dat dit ogenschijnlijk simpele spreekwoord een wel heel bijzondere geschiedenis kent. Althans, dat wordt beweerd. Want zoals voor veel zegswijzen geldt, staat de herkomst niet als een paal boven water. Ik begin daarom maar met de meest intrigerende verklaring. Het moet tenslotte wel een beetje spannend blijven.

Saved by the bell. Google geeft mij de volgende definitie “saved by a last minute intervention”, al kan de zin ook verwijzen naar de gelijknamige televisieserie  die in de jaren negentig menig zestienjarig meisje aan de buis gekluisterd hield. Het gezegde stamt, als we deze theorie willen geloven,  uit de 17^e eeuw. Een periode die in ónze geschiedenis als uitermate florissant en voorspoedig bekend staat. Daar waar het ons economisch gezien voor de wind ging, kon de medische wetenschap niet bepaald van een bloeiperiode spreken. Menigmaal werd een persoon dan ook door de lijkschouwer ten onrechte dood verklaard en kon het voorkomen dat men voortijdig ter aarde werd gelaten. Een claustrofobische nachtmerrie die in een hedendaagse horrorfilm niet zou misstaan. Om dergelijke situaties te voorkomen ontwierp men een speciale grafkist waaraan een bel bevestigd werd. Mocht je onverhoopt onder de grond wakker worden, dan trok je gewoon even aan deze bel en werd je uit het graf gelicht. Je werd dus letterlijk ‘gered door de bel’.

Een andere, minder tot de verbeelding sprekende verklaring kan men vinden in de bokswereld. Iemand die zich tegen het einde van een ronde in een iets minder fortuinlijke positie bevindt, kan letterlijk worden ‘gered door de bel’. Zodoende kan het rinkelen van de rondebel een op handen zijnde knockout voorkomen en heeft de bokser tijd om op adem te komen.