Waarom gaat Mark Rutte naar Sotsji?

Vragen, vragen en nog eens vragen. Als mens zijnde stellen we ontzettend vaak vragen. Dit komt deels door onze nieuwsgierigheid, maar ook deels door onze meesters en juffen van de basisschool. Normaal zou ik geen kwaad woord over ze uitspreken, maar wat betreft één veel gebruikte uitspraak heb ik wat kritiek. Het betreft de uitspraak: “Domme vragen bestaan niet”. Enigszins ironisch dat ik juist bij WRM? Magazine het stellen van vragen bekritiseer, maar ik zal u enkele voorbeelden geven zodat u precies begrijpt wat ik met domme vragen bedoel: WRM ga je niet mee naar de Toppers in concert?, Heb je gister ook de aflevering van RTL Boulevard gekeken?, WRM vertelt Albert niet meer over zijn situatie met Onno?, Vind je het ook niet fijn om na een paar biertjes even wat water te drinken?, WRM is Mark Rutte eigenlijk vrijgezel?,  Zullen we anders wat mortierbommen kopen voor oud & nieuw net als die jongen uit Wezep?, Kun je de tv even op SBS6 zetten?, Hoe laat begint Sterren Springen? Is Barbie al bevallen? Heb je al over die knokpartij tussen Barbie en Sieneke gehoord? Als we allemaal buiten de airco aanzetten, voorkomen we dan de opwarming van de Aarde? Wat vind jij nou van Estelle en Badr? Heb jij ook zo’n last van de crisis? Wat vind jij van Kanye West en Kim Kardashian?, Wat vond jij eigenlijk van de playboy-shoot van Patricia Paay?, Vind jij ook niet dat Patty Brard een goede kledingadviseur is?, Heb jij al gehoord dat Conny Breukhoven chlamydia heeft gekregen van Gordon? Stuk voor stuk vragen waarbij men achteraf eigenlijk de slimme vraag zou moeten stellen: WRM heeft de regering mij eigenlijk het stemrecht toevertrouwd?

Laatst zat ik De Wereld Draait Door te kijken. Zoals u vast zult weten, is een talkshow een mooie plek om veel vragen te stellen. Matthijs vuurt als een mitrailleur de vragen af op zijn gasten. Matthijs heeft duidelijk niet naar zijn basisschoolleraren geluisterd, want verbazingwekkend genoeg zijn de meeste vragen van een heerlijk niveau. Maar ook Matthijs gooit er wel eens een publiciteitstrekkertje doorheen. “Vinden jullie dat Mark Rutte naar Sotsji moet of moet hij thuisblijven?” Een déjà vu en niet zo’n beetje ook. Onderhand hebben we als Nederlanders de traditie gecreëerd  om bij elke Olympische Spelen, die niet in een westers land plaatsvindt, de vraag te stellen of we het hele zooitje niet moeten boycotten. Wij bezitten immers, als westers land, uiteraard de monopolie om met onze tengels naar anderen te wijzen en te vertellen hoe slecht ze wel niet zijn.

Even zag ik het al voor me, Mark die in het vliegtuig zit naar Sotsji. Na een heerlijk dutje landt hij en staat Vladimir hem op te wachten. Na een stevige omhelzing en een heteroseksueel kusje op de wang stappen ze in de limousine van Vladimir. Hoewel de limo van Vladimir redelijk groot is, is het binnen toch redelijk krap. De helft is namelijk gevuld met flessen vodka. Vanaf het vertrek zit de sfeer er goed in. Liters vodka worden er gedronken. Halverwege de rit zegt Mark spontaan: “Oh , I promised my citizens that I would ask you some questions about the legislation regarding homosexuals”. Vladimir is even stil, kijkt Mark diep in zijn ogen en zegt: “You know how it works Mark”. Mark knikt en zegt geen woord meer. De limousine rijdt recht voorbij het Olympisch Stadion, richting het verblijf van Vladimir. “Let’s get straight to business”. Enkele minuten later komen ze aan bij hun bestemming. Wat daarna volgt  is een passionele nacht in het bed van Vladimir. De volgende ochtend, bij het ontwaken, kijkt Vladimir Mark aan en zegt: “You earned you and your country some natural gas for the next few years”. Mark schaamt zich lichtelijk. Hij pakt de eerste vlucht naar Nederland. Eenmaal aangekomen, staat zijn collega Timmermans hem op te wachten. “Wat is er gebeurd Mark? En waarom loop je zo moeilijk? Mark zegt (licht trots): “Ik heb gevochten voor onze economie, Frans. En ik heb gewonnen”.

Ik schrok wakker uit mijn enigszins misselijkmakende dagdroom op het moment dat Prem begon te praten. Hoewel Prem normaal gesproken graag een controversieel standpunt inneemt, sloeg hij nu wel degelijk de spijker op de kop. “Het gaat om het geld”. En dat is ook precies het probleem. Als er Russisch gas door onze cv-ketel stroomt, zal je geen enkele Nederlander horen klagen of zeggen dat hij geen homofoob gas in z’n huis wil hebben natuurlijk. Daarentegen verwachten we wel dat onze premier even de recalcitrante volksleider gaat uithangen bij een bezoekje aan de Olympische Spelen bij iemand waar we financieel en politiek afhankelijk van zijn.

Nu ga ik toch nog met een paar vragen afsluiten: Zijn wij als Nederlander nou echt zo hypocriet? En wat is de beste oplossing? De eerste vraag kan ik heel makkelijk beantwoorden, namelijk met JA. Mijn antwoord op de tweede vraag is wat uitgebreider: Als wij als Nederlanders nou echt ruggengraat zouden hebben, zouden we het met wat minder centen doen en die Poetin uitgebreid vertellen wat onze mening is over zijn ‘beleid’. Althans, dat is wat de idealist in mij schreeuwt. Maar stiekem weet ik als geen ander dat de gemiddelde Nederlander voor wat geld zich graag van de domme houdt. Hier alvast dus de ‘kritische’ vraag van 2016: Moet de premier wel naar Rio de Janeiro gaan?

Bron afbeelding: Shawn Carpenter